Sosyal fobi testi ile sosyal fobi olup olmadığınızı öğrenebilir, hangi sosyal fobi belirtilerini yaşadığınızı tespit edebilirsiniz. Sosyal fobi testinin gerçekçi sonuçlar verebilmesi için, verdiğiniz cevapların durumunuza uygun ve içten olması gereklidir. Bu testin sonuçları hiçbir şekilde bir tıbbi ve tedavi amaçlı bilgi vermez ve bu amaçla kullanılamaz.
ailem yaptığım iyi yanlarım yerine hep iyi olmayan yanlarımı buldu arkadaşlarımla oynamamı yasakladı babamla gitmemi yasakladı ben kararlarımı hiç kendim vermedim ve agarofobi bir dışarı çıkamama durumu ve ben artık okula bile gidemiyorum herkezz beni küçümsüyor öğretmen yüzüme bakmıyor depresyon sosyalfobi agarofobi artık bunlarla yaşayamam zaten yaşamak için sebebimde kalmadı
okuldaki kafeden tek başıma inip çay alırken zorlandığımı fark ettiğimde şüphelendim sosyal fobiden. arkadaşlarımla birlikte yemekhaneye indiğimizde yemek yerken zorlanıyordum. kıyafet almaya gittiğimde asla tek başıma seçim yapamıyordum. satış elemanlarıyla muhatap olmak istemiyordum, aşırı baskılarından rahatsız oluyordum. yabancılarla konuşurken dilim dolanıyor ve doğru dürüst konuşup cevap veremiyorum. tek başıma uzak yerlere gidemiyorum. derste sunum yaparken bütün bilgiler aklımdan uçup gidiyor ve düzgünce konuşamıyorum. özgüven ve özsaygı yok. ve sorunlarım olduğunda aşırı stresli oluyorum. insanlar ve ailem ile aramda iletişim problemlerim var. bir çok insanı kendimde fark edip de adlandıramadığım sorunlar yüzünden reddettim. hayat oldukça zorlaşıyor. ve bu durumları yaşamayan insanlara kolay gelebilir ama çok zor. insanın elinde olmayan durumlar.
katılıyorum, küçüklüğümde her hareketim eleştirilmeseydi, her yanlışımda dayak yemeseydim, insanların önünde aşağılanmasaydım bu kadar özgüvensiz, karamsar biri olmazdım şimdi hiçbir şeyi yapabileceğime inancım yok geçmişe dönüp baktığımda hiçbir başarım yok çünkü, bunun için ebeveynlerimi suçlamaktan asla çekinmiyorum çünkü bu kadar pasif olmamın sebebi onlar, elbette onları seviyorum ama her konuda tamamen kendilerini haklı görüp beni her seferinde tersleyip hatalarını kabul etmemeleri, benim kendi fikrime güvenmemi engelliyor bu yüzden toplum içerisinde hep fark edilmeyen sessiz ve içine kapanık biri olarak tanındım ailemi sevsem de bu konuda onları kınamak zorundayım. 18 yaşındayım hala en küçük eleştiride kendimi berbat hissediyorum eleştirilmekten korktuğum için mükemmeliyetçi, takıntılı bir insan oldum eleştirilmemek için fikrimi savunmaktan korkar oldum her gün bu kaygıyla yaşamaktan yorulduğum için hiçbir şey yapmaya isteğim yok
Ben 24yashindayim bir kadın olarak cok kötü bir durum gerçekten…kendim mutlu değilim nasıl mutlu çocuklar büyüte bilirim ki… özgüven sıfır= başarı sifir ..bende kesinlikle ailemi sucluyorum her seferinde 😣
Merhaba çok güzel bir paylaşım olmuş teşekkürler. Ben sosyal fobi tedavisinde en etkili yöntemin inanç olduğuna inanıyorum. İnançsız birey istediği kadar tedavi için uğraşsa da bir fayda göremeyecektir. Tedavi için önce İNANÇ gereklidir.
Bendede ayni problemler var kesinlikle sosyalleşemiyorum işe bile giremiyorum bu yüzden arkadaş çevrem yok gibi bişey tek başıma sokağa çıkamaz hale gelmeye başladım ailemle iletişim problemleri yasiyorm disarda bi yabancıyla konuşurken resmen kelimeler dilime dolaniyo heyecanlanıyorm nefesalamadigim ooluyor cok soguk kanliyim insanlar hakkimda kendini beğenmis diye düşünüyor çokcada duydum arkadaslarimin cevresinden erkek arkadasimla dahil sorunlar yasiyorm insanlarin gözlernjn icine kesinlikle hic bi sekilde bakamiyorum yaşım henüz 21 çekingenliğm yüzünden bi çok işi geri cevirdiğim bile oldu ailemle ciddi problemlerim var herkez üstüme baskı kuruyor ne yapabilicegmi hic bilmiyorum çocuklugumdan beri aşamiyorum bu problemimi
teste olanlardan çok rahatsızım..2005 yılında albayrak a.ş de başlayan rahatsızlığım bugünde devam ediyor.birçok doktor ve ilaç değiştim.bazen kullandım bazen kullanmadım…fethullah gülen cemaatindeki arkadaşların söylediklerini yapmaya çalıştım.. albayrakdan önce zaman gazetesinde çalıştım..albayrakdakiler din konusunda yanlış inanıyolar diye düşündüm…bana bomba vercekler zanmıştım bi defasında..sonra beni takip ediyo insanlar beni tanıyo zannettim…çok çeşitli şeyler geçti başımdan.. şimdi lithuril risperdal ve citol kullanıyorum trabzonloyum.trabzon engelli kadrosun mebde memur olarak çalışıyorum…psikiyatri raporum var
ailem yaptığım iyi yanlarım yerine hep iyi olmayan yanlarımı buldu arkadaşlarımla oynamamı yasakladı babamla gitmemi yasakladı ben kararlarımı hiç kendim vermedim ve agarofobi bir dışarı çıkamama durumu ve ben artık okula bile gidemiyorum herkezz beni küçümsüyor öğretmen yüzüme bakmıyor depresyon sosyalfobi agarofobi artık bunlarla yaşayamam zaten yaşamak için sebebimde kalmadı
Bunlar çirkin olduğum için başıma geliyor insanlar zaten sadece yüzünüze bakıp notunuzu veriyor.Konuşmanın bi faydası yok
okuldaki kafeden tek başıma inip çay alırken zorlandığımı fark ettiğimde şüphelendim sosyal fobiden. arkadaşlarımla birlikte yemekhaneye indiğimizde yemek yerken zorlanıyordum. kıyafet almaya gittiğimde asla tek başıma seçim yapamıyordum. satış elemanlarıyla muhatap olmak istemiyordum, aşırı baskılarından rahatsız oluyordum. yabancılarla konuşurken dilim dolanıyor ve doğru dürüst konuşup cevap veremiyorum. tek başıma uzak yerlere gidemiyorum. derste sunum yaparken bütün bilgiler aklımdan uçup gidiyor ve düzgünce konuşamıyorum. özgüven ve özsaygı yok. ve sorunlarım olduğunda aşırı stresli oluyorum. insanlar ve ailem ile aramda iletişim problemlerim var. bir çok insanı kendimde fark edip de adlandıramadığım sorunlar yüzünden reddettim. hayat oldukça zorlaşıyor. ve bu durumları yaşamayan insanlara kolay gelebilir ama çok zor. insanın elinde olmayan durumlar.
Ben sadece senin belirtilerin bende taşıyorum yani umarım yoktur öyle birşey ama hepsini tasimiyorum
Küçükken değer görseydik aşağılanmasaydık sosyal fobi saçmalığı da olmazdı?
Ne gibi asagilanmalara maruz kaldin?
katılıyorum, küçüklüğümde her hareketim eleştirilmeseydi, her yanlışımda dayak yemeseydim, insanların önünde aşağılanmasaydım bu kadar özgüvensiz, karamsar biri olmazdım şimdi hiçbir şeyi yapabileceğime inancım yok geçmişe dönüp baktığımda hiçbir başarım yok çünkü, bunun için ebeveynlerimi suçlamaktan asla çekinmiyorum çünkü bu kadar pasif olmamın sebebi onlar, elbette onları seviyorum ama her konuda tamamen kendilerini haklı görüp beni her seferinde tersleyip hatalarını kabul etmemeleri, benim kendi fikrime güvenmemi engelliyor bu yüzden toplum içerisinde hep fark edilmeyen sessiz ve içine kapanık biri olarak tanındım ailemi sevsem de bu konuda onları kınamak zorundayım. 18 yaşındayım hala en küçük eleştiride kendimi berbat hissediyorum eleştirilmekten korktuğum için mükemmeliyetçi, takıntılı bir insan oldum eleştirilmemek için fikrimi savunmaktan korkar oldum her gün bu kaygıyla yaşamaktan yorulduğum için hiçbir şey yapmaya isteğim yok
Harika bir tespit tipki benim düşündüklerim ve yasadigim olaylsr tek fark benim. Ailem degil cevrem ogretmen arkadaş ve belkide kendi pasifligim
Ben 24yashindayim bir kadın olarak cok kötü bir durum gerçekten…kendim mutlu değilim nasıl mutlu çocuklar büyüte bilirim ki… özgüven sıfır= başarı sifir ..bende kesinlikle ailemi sucluyorum her seferinde 😣
Merhaba çok güzel bir paylaşım olmuş teşekkürler. Ben sosyal fobi tedavisinde en etkili yöntemin inanç olduğuna inanıyorum. İnançsız birey istediği kadar tedavi için uğraşsa da bir fayda göremeyecektir. Tedavi için önce İNANÇ gereklidir.
Bendede ayni problemler var kesinlikle sosyalleşemiyorum işe bile giremiyorum bu yüzden arkadaş çevrem yok gibi bişey tek başıma sokağa çıkamaz hale gelmeye başladım ailemle iletişim problemleri yasiyorm disarda bi yabancıyla konuşurken resmen kelimeler dilime dolaniyo heyecanlanıyorm nefesalamadigim ooluyor cok soguk kanliyim insanlar hakkimda kendini beğenmis diye düşünüyor çokcada duydum arkadaslarimin cevresinden erkek arkadasimla dahil sorunlar yasiyorm insanlarin gözlernjn icine kesinlikle hic bi sekilde bakamiyorum yaşım henüz 21 çekingenliğm yüzünden bi çok işi geri cevirdiğim bile oldu ailemle ciddi problemlerim var herkez üstüme baskı kuruyor ne yapabilicegmi hic bilmiyorum çocuklugumdan beri aşamiyorum bu problemimi
gzl
teste olanlardan çok rahatsızım..2005 yılında albayrak a.ş de başlayan rahatsızlığım bugünde devam ediyor.birçok doktor ve ilaç değiştim.bazen kullandım bazen kullanmadım…fethullah gülen cemaatindeki arkadaşların söylediklerini yapmaya çalıştım.. albayrakdan önce zaman gazetesinde çalıştım..albayrakdakiler din konusunda yanlış inanıyolar diye düşündüm…bana bomba vercekler zanmıştım bi defasında..sonra beni takip ediyo insanlar beni tanıyo zannettim…çok çeşitli şeyler geçti başımdan.. şimdi lithuril risperdal ve citol kullanıyorum trabzonloyum.trabzon engelli kadrosun mebde memur olarak çalışıyorum…psikiyatri raporum var