15-16-17 Yaş Gelişimi ve Psikolojisi
15- 16 ve 17 yaşları orta ergenlik olarak adlandırabiliriz. Bu yazımızda 15, 16 ve 17 yaşlarda fiziksel gelişimi, okul başarısını, zihinsel gelişimini, sosyal gelişimini, arkadaşlık ilişkilerini, duygusal değişimini inceleyeceğiz.
Fiziksel Gelişim
Ergenlik çocukluk ve yetişkinlik arasında birçok fiziksel, psikolojik, fizyolojik ve duygusal değişimin gerçekleştiği bir gelişim dönemidir.
Daha küçük yaşlarda da olduğu gibi, bu yaş döneminde de çocuklar arasında birçok gelişim farklılıkları mevcuttur.
Ergenliğin ikinci aşaması olan orta ergenlik döneminde bireysel kimlik duygusu gelişmeye devam eder ancak artık bu bireysel kimlik gelişimi cinsel kimliği de kapsar.
Kızların çoğu mensturasyonun (adet görme) başlamasından iki yıl sonra fiziksel büyümelerini tamamlarlar.
Erkekler büyüme atağının büyük kısmını bu dönemde yaşarlar.
Bu dönemde ergenlerde cinsel dürtüler artış gösterebilir. Bu dürtüyü kontrol etme ve ifade etmeyi öğrenmek bu gelişim döneminin en önemli görevlerinden biridir.
Dünyayı anlama kabiliyeti
Bu dönemde ergen çocuğun soyut düşünme kabiliyeti gelişmektedir. Nedenler ve sonuçları artık çok daha iyi anlarlar.
Ergen çocuk davranışının sonuçlarını anlamaya başlamıştır.
Geleceği tahayyül edebilmeye başlar ve gelecek için planlar yapmaya başlayabilir.
Sosyal ve duygusal gelişim
Bu dönemin odak noktası kimlik oluşturmaktır. Bu dönemde ergenler “ben kimim” sorusunu yanıtlamaya çalışmaktadırlar.
Aile, toplum ve arkadaşları ile bağlantılı değer ve inançlarını belirginleştirmektedir.
Eleştiri ve tavsiyelere daha açıktır.
Halen hiçbir şeyin kendisine zarar veremeyeceği hissine sahip olabilir. Bu da tehlikeli faaliyetleri denemesine neden olabilir.
Bu dönemde ergenlerin çoğu cinsellik konusunda bazı deneyimler yaşarlar. Denemelerin miktarı çocuktan çocuğa değişebilir.
Bazı ergenler karşı cinsi seks objeleri olarak görebilir ya da başkaları tarafından saygı görmenin bir yolu olarak karşı cins ile flört etmek ve “çıkmak” isteyebilir.
Okulla ilgili konular
Ergen çocuğunuzun entelektüel kabiliyeti ve yaratıcılığı artacaktır.
Akademik başarının geleceği üzerindeki etkilerini görmeye başlayacaktır. Ergen çocuğunuz bu dönemde kendisine geleceğe yönelik bir yol çizebilir.
Ders başarısı konusunda daha fazla kaygı duyacaktır.
Bu dönemde ergenler çalışma yaşamına da girebilir. Çalışmak eğitimi engellemediği sürece sorumluluk, zaman yönetimi ve para kazanmayı öğrenmenin iyi bir yoludur.
Aile ile ilgili konular
Anne-baba ile olan çatışmalar daha da şiddetlenir. Ergenler kendi değerlerini bulmaya çalıştıklarından, sıklıkla anne babalarının değerlerini sorgularlar.
Büyük olasılıkla ergen çocuğun aile ile geçirdiği zaman azalacaktır.
Yeni davranışlar ve gelişim düzeyine uygun yeni kuralların belirlenmesi gereklidir.
Akranlarla ilgili konular
Bu dönem arkadaş ve akranlardan etkilenme açısından kritik bir dönemdir.
Bu dönemde çetelere katılma söz konusu olabilir.
Ergen çocuğunuz çok farklı davranışları deneyebilir
Bu dönemde ergenlerin çoğunun sadece birkaç yakın arkadaşı vardır.
Muhtemelen ergen çocuğunuzun karşı cinsten biri ile ilişkisi olacaktır.
Ergen çocuğunuz ile iletişiminiz
Her gün çocuğunuzu sözünü kesmeden, gerçekten dinlemek suretiyle iletişim kurmaya çalışın.
Ergen çocuğunuzun farklı görüşlerini kabullenmeye çalışın. Bunun bireysel kimliğini geliştirmesinin bir parçası olduğunu unutmayın.
Ergen çocuğunuzla etkileşim ve tartışmalarınızda sakin olmaya çalışın. Vaaz vermeye kalkışırsanız, iletişim çabucak kesilecektir.
Doktor, öğretmen, rehber öğretmen gibi ergen çocuğunuzun konuşabileceği başka bir yetişkinin de var olmasını sağlayın. Herşeyi sizinle konuşmak istemeyebilir.
Ergen çocuğunuzla doktora gittiğinizde, doktor ile baş başa görüşmesine izin verin.
Ergen çocuğunuzun arkadaşları ve faaliyetlerine ilgi gösterin.
Ergen çocuğunuza hoş şeyler söylemek için çaba gösterin. Sürekli olumsuzluklara odaklanmayın. Ergen çocuğunuzun da sizin kabul ve takdir etmenize ihtiyacı vardır.
Ben 42 yaşında çocukları için gece gündüz çalışan bir babayim. İki kız bir oğlum var Allah herkese benim kızlarım gibi kız evlat nasip etsin saygılı terbiyeli ve okullarında başarılı.büyük kızım dış hekimliğini istemeyip tıp kazanmak için dersaneye gidecek.oğlum liseye başladı oğlum kısacası bize karşı öfkeli,saygısız,ağından bize karşı hakaret içeren kelimeler çıkıyor.ne yapacağımı bilemiyorum Allah’ım aklıma mukayet ol..bazen evlatlıktan reddetmek istiyorum….bazen kendimden korkuyorum.
merhaba ailem bana çok baskı uyguluyor ve ağıza alınmayacak kelimeler diyor bu durumda ne yapmalıyım sizce okullada yollamıyorlar yollasallardı hemşireydim lütfen yardımcı olun
Neden yollamadılar ki?
Merhaba ben 42 yaşındayim 15 yaşında bir kızım var ve oda sizler gibi aynı anlattığımız çoğu şeyler genelde aynı bir baba olarak sizlere diyorum ki dışarıyı o kadar güzel zannetmeyin bu yaşta hemen erkek arkadaş edindiginizde sizin için dünya bir başka oluyor sanki en büyük hastanız bu çoğunuz bu yüzden hayattaki en ağır yaraladı bu erkek arkadaşlarınızdan alıyorsunuz veya alicaksiniz onlar için kesinlikle ailelerimizle tartışmayı unutmayın sizin saçınızın teline zarar gelmesini istemezler bizler görmüş kişiler olarak tecrübelerimizi sizlere yansıtmaya çalışıyoruz sizler bizler için herseysiniz bunu kesinlikle unutmayın sadece okuyun hayatınızı daha güzel bir şekilde yönlendirir sizden tek beklentimiz bu yarın öleceğiz ve tek kalacaksınız onun için okuyun meslek sahibi olun yolunuzu iyi cizin her arkadaş göründüğü gibi değildir hepinize başarılar
abiiii tüm babalar aynı kusura bakmayın
Merhabalar ben Ömür Masal 16 yaşındayım.Okul hayatım iyi ve zeki bir kızım çok güzel başarılar elde ediyorum ama annemin bana senden bi bok olmaz demesi babamında aynı şekilde demesi beni yıpratıyor pantolon giyiyorum neden yırtık pantolon giyiyosn diyolar saçımı açıyorum bağla diyolar artık ben çok yoruldum ölmeyi bile düşündüm hergün okuldan eve gezemiyorum bile akıl verin bana ben napiyim
aynı şeyleri bende yaşadım fen lisesine gidiyodum bunu demelri çok saçma geliyordu o zamanlar bende ölmeyi bile düşündüm hatta denedim ama vazgeçtim son anda ama merak etme geçiyo şunları düşün” ileride başarılı olacağım ve herkesin yapamssın dediklerini yapacağım” şu anda diş hekimliği okuyorum ve aynı şeyleri senin yaşındaki kardeşime diyolar
Ayy MasaAllah Rabbim yollarini acsin guzelim….
Sevgili gençler, hepinizde hayata yeni atılan ve bizlerinde yaşadığı duyguları hisleri yorgunluğu bıkkınlığı boşvermişliği endişeleri şüpheleri sevgiyi /sevgiliyi aşkı nefreti anlaşılma isteğini kızmayı hep dinlenen istekleri yerine getirilmesi gereken varlıklar olmayı,olarak görüyorsunuz. Ben ve bizlerde böyle idil fakat hayat insana en güzel öğretendir. Endişelerden korkulardan hiç bıkmadan usanmadan uğraşarak başaracak olanlar sizlersiniz. Bırakın biz yaşlıların dediklerini 🙂 hayat güzel ve yaşamaya değer. Ömrünüzün en güzel yıllarını dahada güzelleştirerek yaşamaya çalışın. Bu günlerinizi keşke demeyeceğiniz şeylerden arındırın. Benimde 16 yaşında dünya yakışıklısı bir oğlum var, beni hiç aramaz hep ben ararım anladımki onunda bir hayatı var ve benim direktiflerim doğrultusunda yaşaması gerekmiyor, bende bazen ağlıyorum benimle hiç ilgilenmiyor aramıyor diye, birde bu çerçeveden bakarmısınız bir babanın ağlayışı bir evladın hoşuna gidermi? Oğlum bunları bilmiyor anladımki tüm gençlerin minik farklarda olsa, sorunu aynı bizler ebeveyn olarak sizi daha iyi anlamalıyız , bizi düşünmeyin bakın hayatınıza sizlerde BİZ olunca anlarsınız. Allahım hepinizin yolunu bahtını güzel eylesin, hayat size hep başarılar ve mutluluk getirsin sevgiyle kalın .
Mrb ben de 17 yaşında bir oğlu olan bir anne olarak sizi çok iyi anliyorum bu yıl sinavlara girecek ve hic bir gün dahi ayrilmadigim oğlum şehir dışı yatılı okul sonra yurt dışı istiyor bir yandan gözyaşları içinde onun icin hep güzellik iyilik duaları ederken ondan nasıl koparım onsuz bu evde nasıl uyurum sanki kafayı yicem dünya benim icin duracak gibi geliyor ve bu siralar inanilmaz ıçine kapandi konuşamıyoruz konuşsakta sonra sesler yükseliyor bilmiyorum bilemiyorum asla kendimi düşünmedim ne zaman anlar beni onuda bilmiyorum evden gidince sanırım psikolojik destek alırim gercekten bu yazımı okuyanlar abartmis diye kesinlikle düşünmesinler eşimden ayrildigimda oglum 2 yaşında idi ben sadece onun icin ayakta durdum onunla güldüm onunla agladim onunla düştüm o mutlu olduysa benim yüzüm güldü lutfen bir anne olarak sizden ricam gençlerr ailenizi üzmeyin…
Merhaba arkadaşlar ben 15 yaşım yeni girdim, o kadar garip hissler içerisindeyimki bazen gereksiz şeyler için ailemle tartışıyorum, ve ya bazen arkadaşlarımla olan davranışlarımda yanlış bişeylerin oldugnu dusunyorum. Öyle sanıyorumki ben hiçbirşey yapamıyorum, beceriksizim, hiç bişey yolunda gitmiyecek, ama aslında istesem herşey yapa bilirem galiba kendim olan özgüvenmi kaybettim. Sonra kedim diyorumki sen boylesin sen oylesin , senin bu yasadiklarin çocuksu seyler kecicek, içimdekileri hiç kimseye anlatamıyorum hattau şuanda bilmiyorum nasıl anlatayım. Kafam karama karışık, kısacası ne yapacagım ne ne dusunduyumu bilmiyorum, şimdu bu yazdıklarmı okudugumda gülmeyim geliyo bilyorumki çocuksu seyle, napalım iste ergenlik?
Merhaba arkadaşlar ben 15 yaşım yeni girdim, o kadar garip hissler içerisindeyimki bazen gereksiz şeyler için ailemle tartışıyorum, bazen birini sevdiymi dusunuyorum ve ya bazen arkadaşlarımla olan davranışlarımda yanlış bişeylerin oldugnu dusunyorum. Öyle sanıyorumki ben hiçbirşey yapamıyorum, beceriksizim, hiç bişey yolunda gitmiyecek, ama aslında istesem herşey yapa bilirem galiba kendim olan özgüvenmi kaybettim. Sonra kedim diyorumki sen boylesin sen oylesin , senin bu yasadiklarin çocuksu seyler kecicek, içimdekileri hiç kimseye anlatamıyorum hattau şuanda bilmiyorum nasıl anlatayım. Kafam karama karışık, kısacası ne yapacagım ne ne dusunduyumu bilmiyorum, şimdu bu yazdıklarmı okudugumda gülmeyim geliyo bilyorumki çocuksu seyle, napalım iste ergenlik?
Ben kendi sorunlarımı kendim çözmek için, hayallerim için çaba gösterirken çok fazla strese giriyorum. Kendimi çok kasıyorum. 17 yaşındayım, lise üçe gidiyorum ve gelecek kaygısı yaşıyorum sistemin dayatması sonucunda. Derslerimi yoluna koymaya çalışıyorum ancak kendimi yetersiz hissediyorum, var olan hedefimden vazgeçtim, onu gerçekten istemediğimi farkettim. Ergenlik, bu sıkıntılar hepsi beni boğuyormuş gibi geliyor. Çok karamsar bir insanım ve kolayca kendimi dibe çekebiliyorum ancak o kadar kolay toparlanamıyorum sonrasında. Kişiliğimi çözemiyorum. Çok karmaşık zıt kutuplara sahip bir insan olduğumu düşünüyorum. Yaprak gibi oradan oraya savruluyorum. Ergenlik maduruyum, beni çok etkiliyor, duygusal dalgalanmaları sıklıkla yaşıyorum. ?
Hey ben de 17 yaşındayım ve yazdıkların sanki benim son 2 yılda hissettiklerim (hala da öyle). Sürekli annemle babamla kavga ediyorum, akrabalarımın hepsinden nefret ediyorum, tek sahip olduğum şey arkadaşlarımmış gibi hissediyorum ama bazen dediğin gibi benim de duygularım karışıyo ve arkadaşlarımın aslında beni umursamadıklarını düşünüyorum falan. Bi gülüyorum 5 dakka sonra kendimi mutsuz hissediyorum.Bide beni aşırı yıpratan gelecek kaygısı var başa çıkamıyorum bi türlü. Neyse sana her şeyin en iyisini diliyorum♡
Yalnız değilsin beyzacım.
Merhaba Ben 15 yaşındayım. 10. sınıfa geçtim bu yıl yani. 9. sınıfa kadar çok başarılı bir öğrenciydim. Ama 9. sınıfta çok şey değişti. Mesela derslerim berbat bir durum aldı. Okuluma birincilikle girdim ama şuan öyle değilim.
8. sınıf bittiğinde babam hediye olarak telefon aldı. Tabi çok mutlu oldum. Ama bir yılımı mahvedeceğinden haberim yoktu. Bazı sosyal medya siteleri beni kendine bağladı. Arkadaşlar edindim falan. Bir sıkıntım olsa onlara anlattım. Tabi diğer normal hayatımdan da geri kalmadım hiçbir konuda. Her aktiviteye katıldım arkadaşlarımla zaman geçirdim. Yani asosyal biri değilim. Ama telefon bağımlısı biri oldum. Bu zamanla ordan tanıştığım bazı insanlara bağımlı olmaya döndü. Bu sırada derslerimi tamamen bıraktım. Farkında değildim bu durumun. Bilmiyorum sanki gözlerimde bir perde vardı. Telefonla çok uğraşıp derslerimin kötüye gitmesinden rahatsız olan öğretmenlerim ve ailem bu durumun farkındalardı. Beni bir çok kez ikaz ettiler ama ben anlayamamıştım. En sonunda annem telefonumu aldı. O sosyal medyadaki yakın gördüğüm arkadaşlarımı kaybettim. Büyük bir hüzüne boğuldum. Kendimi çok yalnız hissetmeye başladım. Anneme anlatamadım. Ama her şeyin farkına vardım. Derslerimi düzeltmeye çalıştım. Ne fayda… Bir dönem boyunca ders çalışmadım ki nasıl telafi ediyim. Psikolojim çok değişik bir hal aldı. En azından ben öyle sanıyordum ve hissediyordum. Öğretmenlerimin ve ailemin benden beklentileri çok yüksek. Bunu görüyorum ama düzeltemiyorum. Bunalım içinde gibiyim. Son yazılılarımı yapabileceğimin en iyisini yaptım ama pek de fayda etmedi. Yapmak istediğin şey için çok uğraşıp da sonuç alamamak o kadar kötü bir durum ki anlatamam. Hem bu beni yıprattı hem de aynı zamanda o çok değer verdiğim sanaldan olan arkadaşlarımın üzüntüsü var ve bazı başka sıkıntılarım. Kafamı toplayamadım bir türlü. Bu arada sanaldan nasıl bir insana değer verebildin diye düşünmeyin bende bilmiyorum nasıl değer verdim tek bildiğim gerçekten çok üzüldüm. Bu yıl böyle geçti. Şimdi yaz tatilindeyim. Ders çalışacak fırsatım olmadı başka nedenler dolayısıyla. Ama çok değişmişim bunu da farkettim. Çabuk sinirleniyorum artık. Eskiden sabırlıydım. Çok konuşmaya başladım. Konuşuyorum sonra niye dedim ki ben bunu keşke demeseydim diyorum. Beni çok etkileyen şeyler demiyorum ama ben öyle biri değildim işte. Gereksiz konuşmazdım.
Bazı konularda da fikirsiz olmaya başladım. Hiçbir düşüncem olmuyor. Ya da bir şey yaşıyorum önceden olsa mutlu olurdum ama artık olmuyorum. Ya da önceden üzülürdüm ama artık üzülmüyorum. Gülüyorum fln ama anlık. Mutluydum ben önceden hep. Şimdi mutlu olmayı unuttum. Eskisi gibi mutlu olmak istiyorum. Bu yıl geçen seneki gibi olsun istemiyorum. Bunun için elimden gelen şeyi yapmak istiyorum. Uzun oldu okuduysanz hepsini üşenmeden teşekkürler…
15 yaşında ne güzel bir Türkçe ile yazmışsın bayıldım senden kesin birşeyler olur kaldığın yerden çalışmaya devam hiçbirşey için geç değil. Üç çocukla hem çalışıyorum hem açıköğretimi bitirdim evde birsürü iş yemek falan dolu. Her türlü imkanınız var alt tarafı okuyacaksın.
Merhaba,
bence farkındalığın çok yüksek. hata yaptığının farkındasın. odaklanıp kısa sürede toparlanabilirsin.
Değişimlerin normal çünkü hormonların değişiyor, ne kadar kontrol altında tutabilirsen o kadar az pişmanlık yaşarsın.
Mutlu olduğun şeyleri bul ve odaklan. ama mutlu olduğun şeyler hedeflerine ulaşmana yardımcı olacak şeyler olsun.
Başarılar dilerim.
Merhaba ben irem 15 yaşindayım. Ailem annemi kaybettigim gunden beri ustume cok geliyor. Beni disari cikarmiyolar kiz ve erkek arkdslarima karisiyolar arada sirada bana vurmaya kalkiyolar telefonuma cok karisip her olayda beni kotuluyolar. Benim bir erkek arkdsm var ailemden gormedigim sevgiyi ondan goruyorum ama ailem duyarsa benı öldurur babam beni evlendirmeyi dusunuyo aklim cok karisik dersler vs hersey ustume cok geliyo….
Sevgili İrem, bu dünya da çok özel ve değerli birisin, senden başka bir tane daha yok. Eminim yapabileceğin ve sevebileceğin birçok iş vardır. Okulunu tamamla, herşeyden önce kendi kendine yetmeye çalış, sakın evliliği düşünme, gereksiz yere çok büyük sorumluluk altına girip, ezilirsin. Mümkünse okulunu tamamla, umut edersen ve çabalarsan çok güzel bir hayatın sahibi olursun.